خواص شاه دانه

۱) ضد اسپاسم و انقباضات عضلانی است.

۲) مسهل است و در درمان یبوست کاربرد دارد.
۳) برای افرادی که دچار احتباس ادرار شده‌اند، کارساز است.
۴) ضد انگل معده است.
۵) در استعمال خارجی به‌خصوص روی تاول‌ها کاربرد دارد.
۶) گیاه شاهدانه ارزش زیادی برای معالجه کزاز دارد.
۷) گیاه شاهدانه مسکن واقعی و موثری برای درد شکم و معالجه میگرن و درد اعصاب و روماتیسم است.
۸) خوردن برگ آن رطوبت‌های معده را خشک می‌کند.
۹) روغن شاهدانه گرم و خشک است و برای درد گوش مفید است.

خوردن زیاده از حد آن مضر است و موجب سردرد، تاری دید و درد معده می‌شود و در موارد مصرف زیاد، استفراغ نیز دیده شده است

ریحان

ریحان گیاهی معطر و بادشکن است. اگر چه بیشتر به عنوان سبزی خوردن یا طعم دهنده به غذا، مورد استفاده قرار می گیرد ولی خواص درمانی خاصی هم دارد که از آن جمله :

1) ریحان آرامش دهنده ی اعصاب است و برای درمان سردردهای عصبی بسیار مؤثر است. اگر 20 تا 50 گرم ساقه ی ریحان که دارای برگ و گل است را در یک لیتر آب جوش بریزید و 12 دقیقه دم کنید . سپس آن را صاف و شیرین نمایید و پس از هر غذا 1 فنجان بنوشید که غم و اندوه و افسردگی را برطرف می کند.

2) ریحان گیاهی نشاط آور است. دم کرده ی 50 گرم ریحان که شیرین شده باشد پس از هر غذا برای معالجه ی سردردهای یک طرفه (میگرن) و سردردهای عصبی مفید است . حتی استنشاق بوی ریحان له کرده سردردهای ناشی از سفر را برطرف می کند.

3) دم کرده ی 50 گرم ریحان که با عسل شیرین شده باشد برای برطرف کردن گلودرد و آنژین مؤثر است. برای درمان آسم  نیز می توان جوشانده ی غلیظی از ریحان تهیه کرد و روزی چند مرتبه دهان را با آن شستشو داد. جوشانده ی سرد آن نیز تب بر است. پس در بیماری های تورمی گلو و سرماخوردگی حتماً از ریحان استفاده کنید.

4) دانه ی ریحان نیز به علت داشتن لعاب فراوان نرم کننده است و در رفع ورم کلیه و ترشحات زنانگی مفید است.

5) ریحان ضد دل پیچه است ، پس چه خوب است افرادی که دستگاه گوارش حساس دارند و سریع نفخ می کنند با غذا ریحان مصرف کنند.

6) ریحان در درمان اسهال هم مؤثر است . خوردن تخم بو داده ی ریحان برای درمان اسهال اثر شفا بخش دارد.

7) جوشانده ی ریحان گرفتگی دستگاه گوارش را رفع می کند و ضد تهوع و استفراغ است.

8) اسانس ریحان که بازیلیک نام دارد ، بسیار معطر و ضدعفونی کننده ی دستگاه گوارش است و بوی سیر  و پیاز را از دهان می برد. به همین دلیل یک پای ثابت نان و کباب، ریحان تازه است.

9) ریحان میکروب اسهال و وبا را می کشد و بوی آن پشه و مگس را فراری می دهد . ریحان را در باغچه ی منزل خود بکارید تا به این ترتیب با حشرات مزاحم مبارزه کنید.

10) به نظر می رسد که دانه ی ریحان برای رفع اثر زهر مارگزیدگی ، هم بصورت خوراکی و هم اگر به روی محل زخم گذاشته شود، مؤثر است. عقیده ای هم وجود دارد که ریحان می تواند زگیل  را درمان کند.

11) آنتی‌اکسیدان‌ها و روغن‌های فرار موجود در ریحان باعث شده تا این گیاه عامل خوبی برای تقویت سیستم ایمنی بدن به شمار رود. برگ‌ها و روغن ریحان هر دو دارای خاصیت ضد باکتریایی هستند که می‌توانند حتی برای از بین بردن بیماری‌های عفونی نیز مفید باشند.

فواید گل بابونه برای مو

بابونه یکی از گیاهان دارویی است که تقویت کننده عمومی بدن است و دارای خواص شگرف و شفابخش در درمان برخی از بیماری‌هاست.

 خواص درمانی بابونه

۱- بابونه تقویت کننده بدن است و به هضم غذا کمک مى‌کند چرا که هر دارویى که مقوى معده است و در هضم غذا تأثیر دارد، مقوى عمومى بدن هم هست، زیرا یکى از علل ضعف بدن، ضعف معده است. ضعف معده باعث کمتر هضم شدن غذاها خواهد شد و موجب می‌شود موادغذایی ضروری کمتری جذب بدن شود.

 از دیدگاه فیزیولوژى، هر عضوى که کار مى‌کند، خون به مقدار بیشتر از معمولى در شرایین و مویرگ‌هاى آن عضو گردش مى‌کند و در کسانى که معده‌شان ضعیف است، براى هضم غذا، خون به مدت طولانى‌تر، متوجه اطراف معده و روده‌ها مى‌شود و از توجه به سایر نقاط بدن باز مى‌ماند. بنابراین، یک نوع کم خونى نسبى، ضمن هضم غذا در این قبیل اشخاص دیده مى‌شود و همین کم خونى نسبى، به خودى خود، باعث ضعف در همه اعضاى بدن مى‌شود.

 علاوه بر این، کسانى که معده شان به سختى غذا را هضم مى‌کند، مقدارى از انرژى و قواى ذخیره بدنشان به مصرف هضم غذاها مى‌رسد و این مسئله نیز در تشدید ضعف بدن تأثیر دارد.

 کسانى که سوءهاضمه دارند، غذاها در لوله هاضمه آن ها بیشتر مانده و بر اثر طول مدت تخمیر پیدا مى‌کند و مقدارى مواد سمّى که تولید می‌شود و جذب آن ها به بدن باعث ضعف و کم خونى مى‌شود. در چنین افراد مبتلا به سوء هاضمه و ضعف معده، مناسب تر این است که دارویى به کار برند که اولا، معده آن ها را تقویت کند و درنتیجه غذاها به سرعت و سهولت هضم شوند؛ ثانیا، داروى مزبور اثرات مضر بعدى نداشته باشد.

 گل بابونه بدون کوچک ترین شک، یکى از این داروهاى ایده آل است که نوشیدن دم کرده آن، معده را تقویت و غذاها را به سرعت و سهولت هضم مى‌کند و به علت جذب کامل شیره غذاها، در تقویت عمومى بدن مؤثر است. براى این کار همان طور که چاى مصرف عمومى و جهانى پیدا کرده است، بابونه نیز باید به منزله چاى در خانواده‌ها مصرف شود، چنانکه در اروپا و آمریکا چنین است.

 اگر مى خواهید معده شما به مرور و به اندازه کافى تقویت شود، جوشانده یا خیسانده گل بابونه را به مقادیر کم و در فواصل غذاها به طور مکرر مصرف کنید. مقدار مصرف آن ۱۰ تا ۲۰ گرم گل بابونه در یک لیتر آب جوش  ریخته و به مدت ۲۰ دقیقه دم بکشد، آن گاه آن را صاف کنید و با کمى شکر نیز شیرین شود. این مقدار گل بابونه خوراک یک شبانه روز است که به تدریج، در فواصل غذا باید میل شود.»

 2- بابونه نفخ معده و قولنج‌هاى دردناک و تشنجى روده ها را که بر اثر نفخ پیدا مى‌شود، از بین مى‌برد. سوء هاضمه یکى از بزرگ ترین علل نفخ معده است که غالبا پس از آن قولنج‌هاى دردناک بروز پیدا می‌کند، زیرا بر اثر دیر هضم شدن غذاها مواد غذایى به مدت بیشترى در معده مانده، حالت تخمیرى پیدا کرده و گاز تولید مى‌کند. فشار این گاز، غالبا در روده‌ها تشنج ایجاد کرده، تشنج باعث درد مى‌شود و یکى از مؤثرترین داروها در این مورد، بابونه است که نفخ معده و روده ها را از بین مى‌برد.

3- بابونه در درمان کردن میگرن و دردهایى است که در گریپ بروز مى‌کند؛ از قبیل سردرد، کمردرد و … به شرطى که به مقدار کافى تجویز شود (یک قاشق سوپ خورى گل بابونه در ۱۰۰ سی سی آب جوشیده، دم کرده و مصرف شود). علت از بین رفتن و آرامش درد این است که بابونه اثر بى حس کنندگى و ضد تشنج دارد.

4- چهارمین خاصیت طبى بابونه، که شاید فواید دیگر آن را تحت الشعاع قرار دهد، خاصیت ضد میکروبى و ضد ورم و ضد عفونى کنندگى آن است، و آن به علت وجود یک یا چند آنتى بیوتیک قوى در آن است. پس از خوردن دم کرده بابونه، گلبول‌هاى سفید خون سه برابر شده و التهابات و ترشحات چرکى مخاط‌ها درمان مى‌شود.

5- پنجمین خاصیت بابونه، خاصیت ضد کرم است. اگر یک قاشق سوپ خورى گل بابونه را در یک فنجان آب، به مدت پنج دقیقه بجوشانند سپس پنج دقیقه دم کنند و صبح ناشتا آن را مصرف کنند و به همین طریق، ظهر و شب، نیم ساعت قبل از غذا بخورند (بدون قند) کرم هاى روده کشته شده و دفع مى‌شوند.

6- در اختلال قاعدگى زنان و قاعدگى‌هاى دردناک، بابونه خیلى مؤثر است. هم چنین در قطع قاعدگى مفید واقع مى‌شود ولى زنان باردار، به خصوص در ماه‌هاى اول حاملگى باید از مصرف آن خوددارى کنند.

7- بابونه مصرف خارجى (غیر خوراکى) نیز دارد و علاوه بر درمان ورم ملتحمه چشم و سایر ورم‌ها، براى معالجه رماتیسم و انواع دردهاى عصبى و نقرس نیز، مالیدن روغن بابونه مفید واقع مى‌شود.

 براى به دست آوردن روغن بابونه باید ۲۵ گرم گل خشک بابونه را در ۱۲۵ گرم روغن زیتون مخلوط کرد و آن را مدت یک ساعت و نیم، روى آتش بگذارند تا داغ شود، سپس آن را در ظرف سر بسته اى ریخته و به شدّت، تکان دهند و بعد آن را صاف کنند و ۲۰- ۱۰ گرم کافور هم به آن اضافه کنند. هنگامى که درد روماتیسم در ناحیه اى شروع مى‌شود، با این روغن دست خود را آغشته و محکم به آن ناحیه مالش دهند، درد به زودى ساکت خواهد شد.

8-  جوشانده گل بابونه یا به خصوص تنتور آن، براى طلایى کردن موهاى بور و بور کردن موهاى خرمایى رنگ، امروزه به مقدار فوق العاده زیادی مصرف مى‌شود. این لوسیون‌ها روى پوست و موى سر اثر فوق العاده رضایت بخش دارد، موها به واسطه وجود لعاب مخصوصى که در گیاه موجود است، نرم و برّاق مى‌شود.